Project Kunst & Poëzie 2022 (Eemdijk)

Kunstwerken geïnspireerd op het gedicht ‘Twee tuinen’ van Ali Şerik.
Kunstenaars zijn Abby Junger en Marjolein de Vries

Marjolein de Vries: Titel ‘Dream of Paradise’ acrylverf
Abby Junger: Titel: ‘Voortuin/Achtertuin’, linosnede op mondkapjes https://www.abbyjunge.com/

Geïnspireerd op het gedicht Alpejagerslied van Paul van Ostaijen


Twee Tuinen

In de voor- en achtertuin zitten twee groepen
Twee groepen in twee tuinen
In tijden van cornetto en corona
Ja, in tijden van corona en cornetto
De vrouwen hebben minirokken
De mannen hebben hoge hoeden
Ze praten over eten en dansen
En het dagelijks scheren van benen en kaken
De mannen groeten elkaar met hun hoeden
Vrouwen gaan licht door hun knieën
Over dansen en drinken praten beide groepen
Vrouwen in minirokken
Mannen met hoge hoeden
Twee groepen vrouwen en mannen
De benen en de kaken glad geschoren
Praten over drinken en dansen
Dansen en drinken
Ja, in tijden van corona en cornetto
In tijden van cornetto en corona
En al dit gebeurt in een huis
Een huis met twee tuinen
De benen en de kaken glad geschoren
De vrouwen hebben minirokken
De mannen hebben hoge hoeden
Ze praten over eten en dansen
En het dagelijks scheren van benen en kaken
Daarna gaan ze van tuin wisselen

Marjolein de Vries:Titel ‘Friendship never ends’, acrylverf

Serious Request. Van 18 t/m 24 december staat 3FM met het Glazen Huis in Amersfoort.

Foto : ‘Elin’ Carla Kogelman
Gedicht : Ali Şerik

SAMEN

Zolang wij de glimlach op het gezicht bewaren
in alle kleuren elkaar omhelzen
zoals een rivierbed het stromend water omarmt
komt het goed met de aarde.

Zolang wij tegen een onbekende durven te zeggen
mijn deur staat open voor je zorgen
en een feest bouwen voor al het leven
komt het goed met de aarde.

Als wij aan alle vogels de hemel schenken
tegen een boom zeggen
ik wil van jou een woud maken
komt het goed met de aarde.

Zolang wij elkaars zwaktes aanvaarden
de liefde van een ander begieten met ons hart
de levenscyclus lauweren
komt het goed met de aarde.

Serious Request het Glazen Huis in Amersfoort.

Het Eemhuis doet dit jaar mee met de actie van Serious Request. Van 18 t/m 24 december staat 3FM met het Glazen Huis in Amersfoort. Dit jaar wordt er geld ingezameld voor het Wereld Natuur Fonds. Het Eemhuis zet zich ook graag in om zoveel mogelijk geld op te halen voor deze actie.

In samenwerking met zeven fotografen, zeven dichters, een vormgever en een drukker uit Amersfoort zijn zeven unieke ansichtkaarten gemaakt met als thema Hoop & Troost. Omdat iedereen in deze moeilijke tijden wel hoopvolle of troostrijke woorden kan gebruiken.

Een setje ansichtkaarten is vanaf 14 december bij iedere organisatie in het Eemhuis te koop en kost € 7,50. De totale opbrengst gaat naar het goede doel. De kaarten zijn het hele jaar, voor tal van gelegenheden, bruikbaar. Wacht niet te lang en koop een setje: leuk voor jezelf, fijn als cadeau en vooral een mooie bijdrage aan een goed doel! 

Met grote dank aan:

Saskia Berdenis van Berlekom, Theo Danes, Diggy Dex, René Dissel, Nynke Geertsma, Marco Hofsté, Carla Kogelman, Marcel Kolenbrander, Nanny Luysterburg, Bram Petraeus, Remko Schotsman, Ali Şerik, Twan Vet en Hugo Vos. Akimoto grafisch ontwerpers en Drukkerij Printing.

Gundermanns Lieder in Europa. 2018

Vertaling van een gedicht van Gerhard Gundermann door Danyal Nacarlı & Ali Şerik naar het Turks

Ciğer Parem

öyle üzüntülü olma ciğer parem
bugün de
verdiği sözü yine tutmadığı için
öyle üzüntülü olma ciğer parem
ömrümüz kum gibi
parmaklarımızın arasından aktığı için

tanrı çoktan zil zurna
saat on ikiye beş var
artık aldırış etmiyorum
yelkovan yürüdükçe
çarklar işledikçe
her şey mümkün

öyle üzüntülü olma ciğer parem
ömrümüz kum gibi
parmaklarımızın arasından kaydığı için
öyle üzüntülü olma ciğer parem
bizden bir iz kalmasa geriye
yarışıyoruz saate karşı

soluklanmadan koşuşturmaktayız
zıkkımlanabilmek için
korkaklar gibi labirente sıkışan
hâlâ dans edecek keyfimiz kaldıysa
hâlâ gerçekse gözyaşlarımız
her şey açık
her şey mümkün

öyle üzüntülü olma ciğer parem
bugün de
verdiği sözü
yine tutmadığı için
öyle üzüntülü olma ciğer parem
bizden bir iz kalmasa da
gel saate kıyalım

Türkçeye çeviren: DANYAL NACARLI & ALİ ŞERİK

Ali Şerik schreef wekelijks gedichten voor de Nationaleboekenblog, Maart 2012 tot augustus 2013.

Ali Şerik schreef wekelijks gedichten voor de Nationaleboekenblog, Maart 2012 tot augustus 2013

Enkele gedichten van Ali Şerik die op de Nationaleboekenblog zijn verschenen.

Het recept voor een gedicht

Men neme als eerste een dichter
dichters zijn hiervoor uitermate geschikt
het maakt niet uit op welk land je ze kweekt
op welke berg je ze plukt
of ze watervrees hebben
bang zijn op reis te gaan
Daarna neem je een pen, potlood, krijt
zelfs een kwast met inkt is bruikbaar
men kan ook uitstekend uit de voeten
met een simpel toetsenbord
Nu houd je de dichter goed vast
schudt hem stevig heen en weer
doopt hem in de bloem van ironie en sarcasme
laat hem een schim van het heelal zien
doet een paar korrels zout op zijn ene schouder
op de andere wat kruiden van menselijke geschiedenis
Daarna zet je de dichter op een stoel
tegen de tafel aangedrukt
doe je de kamer goed op slot
niets van hem mag deze ruimte verlaten
Ga zelf naar buiten bekijk de wereld
er is zo veel te zien, zo veel moois
Keer na een paar uur terug
doe de deur open, vraag naar het gedicht
hij zal het je overhandigen
en in de ogen van de dichter
zul je je tranen zien

De verzamelaar

Ik verzamel oude onbruikbare ideeën
benieuwd hoe ze tot stand kwamen
hoe ze zich ontwikkelden tot illusies
een uitweg zochten door gebarricadeerde fronten
hoe ze zich creëerden door merg en been
als het licht in het universum, als het getal nul
als het ontstaan van het geduld

Ik sprokkel ideeën die niemand meer wil
die geen toepassing hebben in algebra
geen nut in scheikunde of filosofie
geen enkele waarden hebben voor gisteren
zeker niet voor dat morgen waar de klok naar toe loopt
deze ideeën zijn als schroeilucht na een brand
ik verzamel ze, zoals anderen dode zielen verzamelen

Zoals anderen weggespoelde sporen, verbrande heksen
verdwenen steden, verzonken boten, gestolen schilderijen zoeken
zoek ik hun tekortkomingen, kijk hoe levendig ze waren
pluis hun eenzaamheid uiteen, hun bedaardheid, hun wanhoop
de handen die ze missen, de bochel, hun dofheid vergroot ik uit
ik stop ze in de kist van mijn grootmoeder en luister
naar hun zwaarmoedige geschreeuw, naar hun tere gezang

Zo heb ik al oude onbruikbare ideeën van koningen
van keizers, landheren, bevelhebbers, managers
meestal zijn het door lichte windvlagen overbruisende oplossingen
waarin eigen belang, gekreukte en verkleumde gedachten
zich voor de spiegel uitkleden om zichzelf te bevredigen
ik heb ook oude onbruikbare ideeën van eenvoudige mannen en vrouwen
meestal dienen die om in hun ellende een uitweg te vinden die simpelweg niet bestaat

Laat de waarheid door iemand anders vertellen

Een kinderhand is gauw gevuld
Laat de dag van gisteren door iemand anders vertellen
hij is een rivier zonder oevers om zich aan vast te houden
Laat het zeggen door andere mannen en vrouwen
in steden en parken die ik niet ken
Alsof het hun geschiedenis is en niet het mijne
Laat de verhalen die naar de zee lopen
door anderen uitspreken

Wat heerlijk, het regent
ik wil er doorheen rennen
zonder dat iemand het ziet
Zodat niemand
op de gedachte komt
dat ik in de regen ren

Laat de schaduw door iemand anders meedelen
liefst door iemand die ik nooit zal ontmoeten
met verbazing zal ik op afstand naar hem luisteren
Met een brok in mijn keel, met een onhoorbare vraag
hoe barbaars dingen kunnen zijn
Ik zal de waarheid niet herkennen als mijn verleden
in een onopvallende rij
tijdens de dodenherdenking zal ik zwijgen

Zeist viert vrede: Vrede van Utrecht 300 jaar, 2013

Over de expositie

In 2013 is het 300 jaar geleden dat de Vrede van Utrecht werd gesloten: een wereldomspannend vredesverdrag. Dit wordt een jaar lang gevierd met een groot internationaal programma vol feest, kunst en cultuur in de regio. Ook Slot Zeist doet mee!

Op 11 april van het jaar 1713 vond in de stad Utrecht een historische gebeurtenis van wereldformaat plaats, namelijk de ondertekening van de Vrede van Utrecht. Na ruim 2 eeuwen aan oorlogen tussen de Europese grootmachten, die plaatsvonden in Europa en zelfs ver daarbuiten, kwam er eindelijk rust en vrede. Tot dit moment werd vrede altijd bepaald door de uitkomst van veldslagen, maar dit was altijd van korte duur. Om een echte langdurige vrede te kunnen krijgen was het van groot belang dat er geen duidelijke verliezers waren. Om dit te realiseren kwamen afgezanten van alle betrokken landen in Utrecht bijeen. Na anderhalf jaar onderhandelen werd hier de Vrede van Utrecht ondertekend. Hier ligt de bakermat van de moderne Europese diplomatie.

Om de Vrede van Utrecht te vieren is in Slot Zeist een bijzondere expositie te zien. Er worden reproducties van historische etsen en schilderijen getoond maar ook van het ondertekende verdrag van de vrede van Utrecht. Daarnaast is werk te zien van 30 kunstenaars uit Zeist en omgeving die zich door deze historische gebeurtenis hebben laten inspireren; dit zijn Ans Arends, Marleen B. Berg, Riejanne Boeschoten, Ada Cathcart-Benting, Afke Dam, Greet van Dijk, Dick Donker, Fiona Drewes, Marly Freij, Elzelien Jansen, Wied en Diederik Heijning, Pascal Hustings, Cisca Jager, Sonia Karimi, Rina van Kilsdonk, Juliette Kleinhans, Jeanette Mennes, Erica Nussbaum, Linda Otterman, Toos van Poppel, Monique Schep, Maarten Schepers, Paula Stok, Peter Vermeulen, Willem van der Vlies, Annemarie Voets, Jeltje Waagenaar, Anneliek van Wijnen en Debby Frigge – Van Zon.

Dichters uit de regio Utrecht hebben zich laten inspireren door de kunstwerken en bij elk kunstwerk een gedicht geschreven. Dit zijn Titia Beukema, Hanneke Verbeek, Geerten van Gelder, Fred Penninga, Peter Schotman, Jaap Schoo, Angela Raanhuis, Lambertha Souman, Kees van Domselaar, Maarten Beemster, Leo Mesman, Huub van Doorn, Charlotte Lehmann, Peter Herdingh, Herman van Tongerloo, Gerard Beentjes, Catharina Boer, Shanna de Ruijter, Laura Reedijk, Juvu de Ruijter, Henjo Hekman, Ali Şerik, Jolanda Oudijk, Jaap Lemereis, Mia Wittop Koning, Marlies Souren, Andre Heijnekamp, Marianne van Asperen en Marja Hanko – van Woudenberg.

Tijdens de opening was Ali Şerik één van de vijf dichters die zijn gedicht mag voordragen voor een publiek van 380 personen.

Foto: Willem van de Vlies

Dit gedicht is geschreven door Ali Şerik naar aanleiding van de foto van Willem van de Vlies

ALLEEN JIJ ZAL MIJ HOREN BLOND MEISJE

Vannacht sluip ik stilletjes jullie huis binnen
steel het gepiep van de trap
Ik kom kijken hoe vredig jij slaapt
zonder aarzelen loop ik naar de slaapkamer van je ouders
om hun gesnurk te stelen
In de badkamer zal ik het druppelen van de kraan ontvreemden
zodat je ouders het geluid van water niet kunnen horen
als ze zich de volgende ochtend gaan wassen
Vannacht kom ik langs
in mijn ene hand een lantaarn
in de andere hand een zak waarin ik geluid kan stoppen
Ik zal alle klanken uit jullie huis stelen
die vastzitten aan het plafond, aan de tafel, op de vloer
Ik zal met de stoelen gaan schuiven
met mijn vuist tegen de ramen bonzen
de deuren dicht slaan
de deksels van de pannen gebruiken als bekkens
Al het geluid dat vrijkomt in het huis zal ik meenemen
Alleen jij zal de volgende ochtend nog alles kunnen horen
je ouders zullen noodgedwongen naar buiten rennen
wat ik achterlaat voor hen is het geschreeuw van de wanhoop
Dan zal ik zeggen:
Zo voelt het als je door oorlog
je huis en haard verlaat
hoe goed en snel je ook inpakt
het geluid van je huis kan je nooit meenemen
Maar je ouders zullen ook mij niet kunnen horen
Dan zullen wij hand in hand naar de Utrecht gaan
om alle geluid in de zak weer vrij te laten

Project van Orkest Wilskracht, “Denkend aan Holland” .2015

Het gedicht van Ali Şerik, opdracht door het Orkest Wilskracht “Denken aan Holland”

Aan de lage landen

In de vroege ochtend zie ik je grijze licht in de tuin
licht dat in de nevel zijn ogen opent
Voor de hemel je loodgrijze wolken
aan de horizon kan ik zien hoe ze
de toppen van de populieren raken

Vanuit het westen komt de wind
die naar het zout van de zee smaakt
naar het vocht op de akkers
Ook in de zomer is je wind waterig, verkoelend
als een slok bier neem ik hem tot mij

Je licht is een belevenis
onder elke boom ligt het anders
soms romig, in zichzelf gesloten, zacht
dan weer grauw, als het door de gordijnen
mijn woonkamer binnen druppelt

Je wind geeft rust als hij waait door het hoge gras
door de bomen in de straat
voortdurend wisselt hij van kracht
Als hij waait over de polder
hoor ik hoe de zee verlangt naar dit land

Je licht is zo sterk dat het langzaam
de kleuren van het landschap onthult
zoals een vrouw zich ergens in de duinen
voor de ogen van een man
bloot geeft

Ali Şerik

Stadsverlichting Deventer, Kunst met een boodschap in Museum Geert Groote Huis. Deventer. 2017

Gedicht dat geschreven is voor het project ‘Stadsverlichting”

In het jaar van de haan

Wat te doen als het licht van de avond wordt afgenomen.
Ook het licht in het huis. Er is nog stroom voldoende
in het stopcontact, maar de lamp doet het niet.
Televisie springt aan, alleen maar geluid.
Nog nooit lag een stad in het donker zo wakker.

Wat te doen als het licht van de straat
wordt afgenomen, de maan er ook niet is.
Je luistert, je hoort het gezoem van de lantarens.
Zelfs de auto’s doen het, maar geen enkele lamp brandt.
Je wilt met een kaars in je auto in het donker rijden,
zodat tegenliggers je toch kunnen zien.
Ook de kaars brandt zonder licht en de bijenwas smelt.

Wat te doen als het licht van de sterren wordt afgenomen.
Zaklampen doen het niet, telefoons zonder licht,
een beller aan de andere kant schreeuwt.
Is bij jullie de zon al op. Wat te doen
als er geen licht meer is. Geen licht,
geen licht in het donker. Je zal maar wonen
in Palmyra in het jaar van de haan.

Anneke Schollaardt neemt gedicht van Ali Şerik in haar kunstwerk op. 2017

Anneke Schollaardt heeft de eerste twee regels van mij gedicht op genomen in haar kunstwerk wat ze voor de Vereniging voor Penning Kunst, “Jaarpenning 2017” heeft gemaakt.

Wie ben ik

Ik zit verscholen in de schoonheid
waaruit wij allen zijn geboren.
Met jou wil ik op reis
om al mijn gevoelens te ontdekken,
hoe mooi en tragisch ze ook mogen zijn.

Als een blad verzamel ik de tijd.
Uit het vuur van het verlangen
valt de hemel neer op je schouders,
langzaam open ik mijn ogen.

Raak mijn lichaam
voel hoe het trilt met de wind.
Open de poort van mijn ziel
raak mijn lippen
proef het zout van mijn tranen.

Raak elke dag opnieuw het water.
Hoor mijn stem druppelen op je huid
een muur die voor de laatste keer omvalt
in de rivier die onze aanwezigheid wegspoelt.

(Dit gedicht is de tweede versie dat in 2009 is geschreven voor het project kunstvaarroute Amersfoort.)

Poëzie Festival Laren 2019

Marathon van het Korte gedicht. Op zaterdagavond 2 februari van 18.30- 22.00 uur zal een groot aantal dichters tijdens de ‘Marathon van het Korte Gedicht’ gedichten voordragen uit de bundel ‘Kortweg 3’. Te midden van de boeken van de bibliotheek en de expositie Kunst en Poëzie zal met aandacht geluisterd worden. Tussendoor is er genoeg ruimte om gezellig een drankje te drinken en bij te praten in de foyer van het Brinkhuis. De muzikanten van Babak-O-Doestan zorgen voor een bijzondere muzikale invulling. Ook op deze avond is iedereen van harte welkom! Bibliotheek/Brinkhuis Laren. Brink 29. Vrij entree.

Dichters die meededen. Tsead Bruinja, Minke Maat, Annamamed Myatiev, Antoinetty van de Brink, Willem van Toorn, Ineke Holzhaus, Cora de Vos, Babak Amiri, Nafiss Nia, Victor Vroomkoning, Kelly Breemen, Jos Schellart, Maartje Jaquet, Mimoun Essahraoui, Vicky Breemen, Mare Groen, Jos van Hest, Ali Şerik, Babette van Helsdingen, Ben de Veth, Willem van Spronsen, Gerard Wortel, Gerard Beentjes.

Twee gedichten van Ali Şerik die opgenomen zijn in het mooie boekje “doosje tussentijd”

Poëzie Festival Laren 2019, De bundel ‘Kortweg 3

Wie ben jij, vraagt de duif,
die op de balkonleuning zit.
Het weer is plakkerig,
mijn dorst vraagt bier.
De duif herhaalt zijn vraag,
alsof ik hier net kom wonen.
Ik ben een Turkse tortel, zeg ik.
Hij lacht zich krom. En zegt
spring eens van het balkon.


Ik zoek al dagen naar mij,
weet niet waar ik mij kan vinden
ben ik groot of klein,
woon ik in een kopje
of verberg ik mij in een vaas.
Ben ik een vrouw of een man,
drink ik wijn voor het slapen?
Wat het ook mag zijn, mag ik
even bij jullie op koffiebezoek.