Project Kunst & Poëzie 2022 (Eemdijk)

Kunstwerken geïnspireerd op het gedicht ‘Twee tuinen’ van Ali Şerik.
Kunstenaars zijn Abby Junger en Marjolein de Vries

Marjolein de Vries: Titel ‘Dream of Paradise’ acrylverf
Abby Junger: Titel: ‘Voortuin/Achtertuin’, linosnede op mondkapjes https://www.abbyjunge.com/

Geïnspireerd op het gedicht Alpejagerslied van Paul van Ostaijen


Twee Tuinen

In de voor- en achtertuin zitten twee groepen
Twee groepen in twee tuinen
In tijden van cornetto en corona
Ja, in tijden van corona en cornetto
De vrouwen hebben minirokken
De mannen hebben hoge hoeden
Ze praten over eten en dansen
En het dagelijks scheren van benen en kaken
De mannen groeten elkaar met hun hoeden
Vrouwen gaan licht door hun knieën
Over dansen en drinken praten beide groepen
Vrouwen in minirokken
Mannen met hoge hoeden
Twee groepen vrouwen en mannen
De benen en de kaken glad geschoren
Praten over drinken en dansen
Dansen en drinken
Ja, in tijden van corona en cornetto
In tijden van cornetto en corona
En al dit gebeurt in een huis
Een huis met twee tuinen
De benen en de kaken glad geschoren
De vrouwen hebben minirokken
De mannen hebben hoge hoeden
Ze praten over eten en dansen
En het dagelijks scheren van benen en kaken
Daarna gaan ze van tuin wisselen

Marjolein de Vries:Titel ‘Friendship never ends’, acrylverf

Serious Request. Van 18 t/m 24 december staat 3FM met het Glazen Huis in Amersfoort.

Foto : ‘Elin’ Carla Kogelman
Gedicht : Ali Şerik

SAMEN

Zolang wij de glimlach op het gezicht bewaren
in alle kleuren elkaar omhelzen
zoals een rivierbed het stromend water omarmt
komt het goed met de aarde.

Zolang wij tegen een onbekende durven te zeggen
mijn deur staat open voor je zorgen
en een feest bouwen voor al het leven
komt het goed met de aarde.

Als wij aan alle vogels de hemel schenken
tegen een boom zeggen
ik wil van jou een woud maken
komt het goed met de aarde.

Zolang wij elkaars zwaktes aanvaarden
de liefde van een ander begieten met ons hart
de levenscyclus lauweren
komt het goed met de aarde.

Serious Request het Glazen Huis in Amersfoort.

Het Eemhuis doet dit jaar mee met de actie van Serious Request. Van 18 t/m 24 december staat 3FM met het Glazen Huis in Amersfoort. Dit jaar wordt er geld ingezameld voor het Wereld Natuur Fonds. Het Eemhuis zet zich ook graag in om zoveel mogelijk geld op te halen voor deze actie.

In samenwerking met zeven fotografen, zeven dichters, een vormgever en een drukker uit Amersfoort zijn zeven unieke ansichtkaarten gemaakt met als thema Hoop & Troost. Omdat iedereen in deze moeilijke tijden wel hoopvolle of troostrijke woorden kan gebruiken.

Een setje ansichtkaarten is vanaf 14 december bij iedere organisatie in het Eemhuis te koop en kost € 7,50. De totale opbrengst gaat naar het goede doel. De kaarten zijn het hele jaar, voor tal van gelegenheden, bruikbaar. Wacht niet te lang en koop een setje: leuk voor jezelf, fijn als cadeau en vooral een mooie bijdrage aan een goed doel! 

Met grote dank aan:

Saskia Berdenis van Berlekom, Theo Danes, Diggy Dex, René Dissel, Nynke Geertsma, Marco Hofsté, Carla Kogelman, Marcel Kolenbrander, Nanny Luysterburg, Bram Petraeus, Remko Schotsman, Ali Şerik, Twan Vet en Hugo Vos. Akimoto grafisch ontwerpers en Drukkerij Printing.

Kunst vaarroute Amersfoort. 2005

Kunstwerk van Margarethe Broers

Kunst vaarroute Amersfoort

Ter gelegenheid van de Kunstvaarroute schreef Ali Serik een gedicht bij een beeldend kunstwerk van Margarethe Broers.

Het zelfde, voor ander kunstwerken werd gedaan door dichters Marlies Somers, Sieger Baljon, Gerard Beentjes, Catharina Blaauwendraad, Eva Cox, Henjo Hekman, Paul Janssen, Fethi Killi, Joz Knoop, Wichhard Maassen, Elly Mense, Fred Papenhove, Fred Penninga, Patty Scholten, Ali Şerik, Wim van Til, Mieke Vermeulen en Guido van der Wolk. Diana Ozon, De andere kunstenaars waren: Ron Jagers,Ger de Joode, Michiel Jansen, Adriana Nichting, Lucia Fransen, Nora Baetens, Lourise Hessen, Mirjam Wind, Barbara Blasing, Lia Koster, Anna van Suchtelen, Cornelia Nauta, Theo van der Hoeven, Jolanda Meulendijks, Krijnie Beyen, Corrie van der Vendel, Ellen Faber.

Vestiging

Op de onzichtbare waterlijn
waar de hemel begint
en waar het water eindigt
hangt mijn schaduw
als een hemelblauwe spiegel
vogels vliegen doorheen met mijn twijfels

Op de sluimerende waterlijn
waar het water begint
en waar de hemel eindigt
hangt mijn schaduw
dansend zonder nat te worden
de vissen bestormen mijn vesting

Op de verborgen waterlijn
waar het verlangen begint
en waar de schoonheid van angst eindigt
hangen mijn torens met draken
tussen hemel en water branden mijn laatste kaarsen
veroverd door de gulzige ogen van de kijker

Gundermanns Lieder in Europa. 2018

Vertaling van een gedicht van Gerhard Gundermann door Danyal Nacarlı & Ali Şerik naar het Turks

Ciğer Parem

öyle üzüntülü olma ciğer parem
bugün de
verdiği sözü yine tutmadığı için
öyle üzüntülü olma ciğer parem
ömrümüz kum gibi
parmaklarımızın arasından aktığı için

tanrı çoktan zil zurna
saat on ikiye beş var
artık aldırış etmiyorum
yelkovan yürüdükçe
çarklar işledikçe
her şey mümkün

öyle üzüntülü olma ciğer parem
ömrümüz kum gibi
parmaklarımızın arasından kaydığı için
öyle üzüntülü olma ciğer parem
bizden bir iz kalmasa geriye
yarışıyoruz saate karşı

soluklanmadan koşuşturmaktayız
zıkkımlanabilmek için
korkaklar gibi labirente sıkışan
hâlâ dans edecek keyfimiz kaldıysa
hâlâ gerçekse gözyaşlarımız
her şey açık
her şey mümkün

öyle üzüntülü olma ciğer parem
bugün de
verdiği sözü
yine tutmadığı için
öyle üzüntülü olma ciğer parem
bizden bir iz kalmasa da
gel saate kıyalım

Türkçeye çeviren: DANYAL NACARLI & ALİ ŞERİK

Project De regenboog, Naar aanleiding van interviews zijn gedichten geschreven. 1999

In een periode van bijna één jaar interviewde Ali Şerik 78 mensen van 19 verschillende nationaliteiten. Een aantal van de interviews werd omgezet in gedichten. 

Een gedicht uit de bundel

Twee werelden in een plastic tas

Snel meid, schooltijd,
doe je hoofddoek om,
trek je lange jas aan,
pak de plastic tas,
waar is je schooltas,
je etui met je lippenstift,
snel, de trein vertrekt,
kijk niet te veel naar hoe je loopt,
instappen,
net op tijd,
nu naar de wc,
deze is bezet,
snel naar een andere,
de tijd dringt,
er in,
hoofddoek af,
jas uit,
plastic tas open,
waar is je lippenstift,
je mascara,
shit,
snel je trui in je broek,
buik inhouden,
je borsten vooruit,
uitstappen,
en naar school,
tot vanavond.

Project Kleuren uit 2000 naar aanleiding van foto’s zijn gedichten geschreven. 2001

Foto’s: Gülağa Kazankaya.

Een gedicht uit de bundel

Vrijheid

Vrijheid heeft geen recept,
zo nodig kun je het veroveren,
soms gaat het gepaard met geweld,
en nooit met een eenvoudige glimlach.

Vrijheid kun je niet bezitten,
je kunt het wel verder geven,
greep heb je er niet op,
toch is het te voelen als liefde.

Vrijheid is soms een mank paard,
in sommige landen strafbare lectuur, of,
zingen in je eigen verboden taal in een donkere cel,
vrijheid is het territorium van het grote gevoel.

Vrijheid is in het bos lopen in bikini,
zonnebaden in je dagelijkse kleren,
de schreeuw van de sterren in je stem horen,
vechten voor je cultuur en die van je voorgeslacht omverwerpen.

KunstVaarroute. 2009

Kunstwerk: Anneke Schollaardt

Het gedicht “Verberg mij” is gemaakt op het kunstwerk van Anneke Schollaardt

Verberg mij

De pijn zit verborgen in de huid
De muren van het veranderen storten in
Met jou op reis zonder terugkeer
om al mijn gevoelens te ontdekken
hoe tragisch en mooi het landschap ook mag zijn

Verzamel als een blad de tijd van het water
Uit het lichaam van het verlangen
valt de hemel neer op je naakte schouder
open langzaam het verschil van schoonheid

Omarm de littekens, de wonden van de tijd
ben ik zo anders, zonder kleren
Gebruik de tranen van de ziel
raak je vingers, je lippen, je borst
proef het zout van het zweet

Raak elke dag opnieuw het water.
hoor, mijn stem druppelt op je huid
verlaat de boot die mij achter laat
de rivier spoelt haar dode bladeren weg

Ali Şerik schreef wekelijks gedichten voor de Nationaleboekenblog, Maart 2012 tot augustus 2013.

Ali Şerik schreef wekelijks gedichten voor de Nationaleboekenblog, Maart 2012 tot augustus 2013

Enkele gedichten van Ali Şerik die op de Nationaleboekenblog zijn verschenen.

Het recept voor een gedicht

Men neme als eerste een dichter
dichters zijn hiervoor uitermate geschikt
het maakt niet uit op welk land je ze kweekt
op welke berg je ze plukt
of ze watervrees hebben
bang zijn op reis te gaan
Daarna neem je een pen, potlood, krijt
zelfs een kwast met inkt is bruikbaar
men kan ook uitstekend uit de voeten
met een simpel toetsenbord
Nu houd je de dichter goed vast
schudt hem stevig heen en weer
doopt hem in de bloem van ironie en sarcasme
laat hem een schim van het heelal zien
doet een paar korrels zout op zijn ene schouder
op de andere wat kruiden van menselijke geschiedenis
Daarna zet je de dichter op een stoel
tegen de tafel aangedrukt
doe je de kamer goed op slot
niets van hem mag deze ruimte verlaten
Ga zelf naar buiten bekijk de wereld
er is zo veel te zien, zo veel moois
Keer na een paar uur terug
doe de deur open, vraag naar het gedicht
hij zal het je overhandigen
en in de ogen van de dichter
zul je je tranen zien

De verzamelaar

Ik verzamel oude onbruikbare ideeën
benieuwd hoe ze tot stand kwamen
hoe ze zich ontwikkelden tot illusies
een uitweg zochten door gebarricadeerde fronten
hoe ze zich creëerden door merg en been
als het licht in het universum, als het getal nul
als het ontstaan van het geduld

Ik sprokkel ideeën die niemand meer wil
die geen toepassing hebben in algebra
geen nut in scheikunde of filosofie
geen enkele waarden hebben voor gisteren
zeker niet voor dat morgen waar de klok naar toe loopt
deze ideeën zijn als schroeilucht na een brand
ik verzamel ze, zoals anderen dode zielen verzamelen

Zoals anderen weggespoelde sporen, verbrande heksen
verdwenen steden, verzonken boten, gestolen schilderijen zoeken
zoek ik hun tekortkomingen, kijk hoe levendig ze waren
pluis hun eenzaamheid uiteen, hun bedaardheid, hun wanhoop
de handen die ze missen, de bochel, hun dofheid vergroot ik uit
ik stop ze in de kist van mijn grootmoeder en luister
naar hun zwaarmoedige geschreeuw, naar hun tere gezang

Zo heb ik al oude onbruikbare ideeën van koningen
van keizers, landheren, bevelhebbers, managers
meestal zijn het door lichte windvlagen overbruisende oplossingen
waarin eigen belang, gekreukte en verkleumde gedachten
zich voor de spiegel uitkleden om zichzelf te bevredigen
ik heb ook oude onbruikbare ideeën van eenvoudige mannen en vrouwen
meestal dienen die om in hun ellende een uitweg te vinden die simpelweg niet bestaat

Laat de waarheid door iemand anders vertellen

Een kinderhand is gauw gevuld
Laat de dag van gisteren door iemand anders vertellen
hij is een rivier zonder oevers om zich aan vast te houden
Laat het zeggen door andere mannen en vrouwen
in steden en parken die ik niet ken
Alsof het hun geschiedenis is en niet het mijne
Laat de verhalen die naar de zee lopen
door anderen uitspreken

Wat heerlijk, het regent
ik wil er doorheen rennen
zonder dat iemand het ziet
Zodat niemand
op de gedachte komt
dat ik in de regen ren

Laat de schaduw door iemand anders meedelen
liefst door iemand die ik nooit zal ontmoeten
met verbazing zal ik op afstand naar hem luisteren
Met een brok in mijn keel, met een onhoorbare vraag
hoe barbaars dingen kunnen zijn
Ik zal de waarheid niet herkennen als mijn verleden
in een onopvallende rij
tijdens de dodenherdenking zal ik zwijgen

Zeist viert vrede: Vrede van Utrecht 300 jaar, 2013

Over de expositie

In 2013 is het 300 jaar geleden dat de Vrede van Utrecht werd gesloten: een wereldomspannend vredesverdrag. Dit wordt een jaar lang gevierd met een groot internationaal programma vol feest, kunst en cultuur in de regio. Ook Slot Zeist doet mee!

Op 11 april van het jaar 1713 vond in de stad Utrecht een historische gebeurtenis van wereldformaat plaats, namelijk de ondertekening van de Vrede van Utrecht. Na ruim 2 eeuwen aan oorlogen tussen de Europese grootmachten, die plaatsvonden in Europa en zelfs ver daarbuiten, kwam er eindelijk rust en vrede. Tot dit moment werd vrede altijd bepaald door de uitkomst van veldslagen, maar dit was altijd van korte duur. Om een echte langdurige vrede te kunnen krijgen was het van groot belang dat er geen duidelijke verliezers waren. Om dit te realiseren kwamen afgezanten van alle betrokken landen in Utrecht bijeen. Na anderhalf jaar onderhandelen werd hier de Vrede van Utrecht ondertekend. Hier ligt de bakermat van de moderne Europese diplomatie.

Om de Vrede van Utrecht te vieren is in Slot Zeist een bijzondere expositie te zien. Er worden reproducties van historische etsen en schilderijen getoond maar ook van het ondertekende verdrag van de vrede van Utrecht. Daarnaast is werk te zien van 30 kunstenaars uit Zeist en omgeving die zich door deze historische gebeurtenis hebben laten inspireren; dit zijn Ans Arends, Marleen B. Berg, Riejanne Boeschoten, Ada Cathcart-Benting, Afke Dam, Greet van Dijk, Dick Donker, Fiona Drewes, Marly Freij, Elzelien Jansen, Wied en Diederik Heijning, Pascal Hustings, Cisca Jager, Sonia Karimi, Rina van Kilsdonk, Juliette Kleinhans, Jeanette Mennes, Erica Nussbaum, Linda Otterman, Toos van Poppel, Monique Schep, Maarten Schepers, Paula Stok, Peter Vermeulen, Willem van der Vlies, Annemarie Voets, Jeltje Waagenaar, Anneliek van Wijnen en Debby Frigge – Van Zon.

Dichters uit de regio Utrecht hebben zich laten inspireren door de kunstwerken en bij elk kunstwerk een gedicht geschreven. Dit zijn Titia Beukema, Hanneke Verbeek, Geerten van Gelder, Fred Penninga, Peter Schotman, Jaap Schoo, Angela Raanhuis, Lambertha Souman, Kees van Domselaar, Maarten Beemster, Leo Mesman, Huub van Doorn, Charlotte Lehmann, Peter Herdingh, Herman van Tongerloo, Gerard Beentjes, Catharina Boer, Shanna de Ruijter, Laura Reedijk, Juvu de Ruijter, Henjo Hekman, Ali Şerik, Jolanda Oudijk, Jaap Lemereis, Mia Wittop Koning, Marlies Souren, Andre Heijnekamp, Marianne van Asperen en Marja Hanko – van Woudenberg.

Tijdens de opening was Ali Şerik één van de vijf dichters die zijn gedicht mag voordragen voor een publiek van 380 personen.

Foto: Willem van de Vlies

Dit gedicht is geschreven door Ali Şerik naar aanleiding van de foto van Willem van de Vlies

ALLEEN JIJ ZAL MIJ HOREN BLOND MEISJE

Vannacht sluip ik stilletjes jullie huis binnen
steel het gepiep van de trap
Ik kom kijken hoe vredig jij slaapt
zonder aarzelen loop ik naar de slaapkamer van je ouders
om hun gesnurk te stelen
In de badkamer zal ik het druppelen van de kraan ontvreemden
zodat je ouders het geluid van water niet kunnen horen
als ze zich de volgende ochtend gaan wassen
Vannacht kom ik langs
in mijn ene hand een lantaarn
in de andere hand een zak waarin ik geluid kan stoppen
Ik zal alle klanken uit jullie huis stelen
die vastzitten aan het plafond, aan de tafel, op de vloer
Ik zal met de stoelen gaan schuiven
met mijn vuist tegen de ramen bonzen
de deuren dicht slaan
de deksels van de pannen gebruiken als bekkens
Al het geluid dat vrijkomt in het huis zal ik meenemen
Alleen jij zal de volgende ochtend nog alles kunnen horen
je ouders zullen noodgedwongen naar buiten rennen
wat ik achterlaat voor hen is het geschreeuw van de wanhoop
Dan zal ik zeggen:
Zo voelt het als je door oorlog
je huis en haard verlaat
hoe goed en snel je ook inpakt
het geluid van je huis kan je nooit meenemen
Maar je ouders zullen ook mij niet kunnen horen
Dan zullen wij hand in hand naar de Utrecht gaan
om alle geluid in de zak weer vrij te laten