Land van Weemoed beschrijft hoe het is om als gastarbeider naar een vreemd land te gaan om er te werken en een geheel nieuw leven op te bouwen. Het is de geschiedenis van een generatie die aan het uitsterven is. Het zijn verhalen die niet vergeten mogen worden. Het boek is geschreven als één lang gedicht dat je al vanaf de eerste regel pakt. Door de prachtige beeldtaal doet het haast filmisch aan. Ook al ben je geen dichter, het boek is zeer toegankelijk, omdat de taal nergens hoogdravend is, het leest als een trein. De verhalen komen direct binnen, de emoties zijn puur menselijk. Het laat ook zien dat de geschiedenis zich herhaalt, in de wereld van nu spelen deze thema’s nog steeds, in die zin is het erg actueel. Zeker een aanrader.

ELMA KUSTER

Bron: Surfing Ann’s Boeken Blog. https://surfingann.blogspot.com/search?q=Heimwee+naar+huisewerk

Waar gaat het boek over? 
Samengesteld door Jan de Bas en Arie Bijl
Die ene juf, je mooiste tekening, alwéér nablijven. Heerlijk dagdromen, met een toekomst vol mogelijkheden nog voor je. En dat eeuwige huiswerk… Over deze en andere herinneringen aan de schooltijd zijn veel gedichten geschreven, van lyrisch en positief tot inktzwart getoonzet. Jan de Bas en Arie Bijl verzamelden de mooiste in deze bundel, getiteld naar het gelijknamige gedicht van Robert Anker.

Deze bundel bevat gedichten van o.a. Drs.P, Jan Eijkelboom, Eva Gerlach, Ingmar Heytze, Rutger Kopland, Joke van Leeuwen en Leo Vroman.

Bron: bol.com.

Wat vind je van het boek? 
Je ziet meteen aan de cover waar het boek over kan gaan. Het boekje ziet er lief, schattig uit door zijn grootte, of beter gezegd, doordat die zo klein is. Hij past bij wijze van spreken in de binnenzak van je jas zodat je onderweg ook een gedicht eruit kan lezen. Je hoeft geen aparte bladwijzer te gebruiken, want er zit een mooi wit lint in die je bij het gedicht kan plaatsen waar je bent gebleven.
In de inleiding kan je lezen dat er is gekozen voor een selectie gedichten die de laatste honderd jaar geschreven zijn over school waardoor je een mooi tijdsbeeld krijgt. Je leest waarom ze voor de gedichten in het boek hebben gekozen en waarom velen het boek niet hebben gehaald, waarom ze voor deze rubricering hebben gekozen en niet op een andere manier hebben geplaatst. Het zijn gedichten van bekende en minder bekende dichters, van sommige dichters zoals bijvoorbeeld Willem Wilmink en Charles Ducal staan meer gedichten in het boek.
De gedichten brengen je weer terug naar je schooltijd. Het zijn vaak herkenbare gedichten wat je vast ook wel eens hebt gedacht, maar dan in andere woorden zoals bijvoorbeeld over dat de lessen te lang duren op een mooie warme dag omdat je eigenlijk liever vrij wilt zijn, dat je ook wel eens een dagje schoolziek wilt zijn en of de school waar je op hebt gezeten er nog wel staat. Ze brengen geregeld een glimlach op je gezicht.
Sommige gedichten zijn met humor geschreven zoals Kloppen s.v.p. van C. Buddingh’ en De lagereschoolklas van 1957 van Martin van de Vijfeijke. Ondanks dat het gedichten uit lang vervlogen tijden zijn, zijn het gedichten die tijdloos zijn.
Van sommige gedichten kan je nog iets leren zoals Harmonie van Marjolein Kool. Je wou dat de rekenlessen allemaal op die manier werden gegeven. Geheid dat er dan veel meer mensen goed zouden kunnen rekenen.
Het gedicht Oproep van Saul van Messel dreunt bij je binnen. Je gaat je de laatste twee regels inderdaad afvragen en afvragen of de juffrouw spijt heeft van haar woorden.
In De kleuter van Nico Scheepmaker voel je de liefde voor de kleuter eraf stralen.
Het gedicht Spreekbeurt op een basisschool van Ali Serik geeft duidelijk het verschil van denken weer tussen een kind van tien jaar en een volwassene. Het zet je aan het denken.
Kortom, als je weer even in gedachten terug naar school wilt, dan is deze gedichtenbundel een echte aanrader.